Refrein:
Zoeleika, Zoeleika oes d’r Orient.
Zoeleika, Zoeleika, wea disch eamoal kennt.
Zoeleika, Zoeleika, dea is in dieng mach.
Zoeleika, Zoeleika, oes doezend en eng nacht.

Isch joong dis joar op feriee, isch how dovveur jespaart.
Isch joong schjun mit d’r fliejer en kieket op de kaat.
Oppens joong hea at lande, i enge schjunne boag.
Isch kieket links, isch kieket reats, en weast doe wat isch zoag ?

Isch zoag doa in dat wuustenland e madsche joonk en schlank.
Dat doong veur misch ooch daantze, bis zoone-oogerjank.
’t Wool misch losse blieve, en in d’r ehjestand.
Isch koeent dat nit, isch wool dat nit, isch wool werm noa mie land.

Noe zits isch heej tze dreume en denk a die schjun tziet.
Isch kriej oes mieng jedaanke ’t Zoeleika nit miee kwiet.
Isch weul zoejear beej hem siee, desnoeets jeun isch tze vos.
Keunt het noa misch, jeun isch noa hem, isch weas nit, isch mos.

Tekst: ? – muziek: ?
De Doeemjroave